Baykuş resimleri, Baykuşlar hakkında bilgiler, en güzel baykuş fotoğrafları

Baykuş resimleri, Baykuşlar hakkında bilgiler, en güzel baykuş fotoğrafları
Baykuş resimleri, owl, night owl, hibou, Eule, lechuza, civetta


Baykuş
Başlarında genellikle tepelik telekleri bulunan, baykuş sular takımından gece yırtıcılarının ortak adı,
Büyük bir kafa, düz yüz, fırlak gözler, çengelli gaga (yüz tüylerinden ötürü büyüklüğünün anlaşılması güçtür), güçlü bacaklar keskin pençeler ve yumuşak tüyler, baykuşların temel ortak özellikleridir. Geniş bir alana yayılan baykuşsular (Strigiformes) takımı üç aile kapsar. Bunlardan Protostrigidae ailesinin Kuzey Amerika’da yaşayan üyelerinin soyu,yaklaşık 45 milyon yıl önce, Eyosen Dönemi’nde tükenmiştir. Geri kalan iki aileyse peçelibaykuşgiller ve baykuşgillerdir.
Baykuş resimleri, owl, night owl, hibou, Eule, lechuza, civetta

Peçelibaykuşgiller (Tytonidae) ailesi, 10 ya da 11 yaşayan tür ve 11 bilinen fosil tür kapsayan iki cins (Tyto ve Phodilus) içerir. Peçelibaykuşlarla ilgili ilk kayıtlar Fransa’da gerçekleştirilmiştir; bu kayıtlara göre peçelibaykuşların tarihi Miyosen Dönemi’ne (Günümüzden yaklaşık 19 milyon yıl önce) dayanır. Peçeli baykuşların boyları 27-53 cm arasında değişir; gözleri oldukça küçüktür; yüzleri yürek biçimindedir; tüyleri açık renk, karın beyazdır.
Baykuş resimleri, owl, night owl, hibou, Eule, lechuza, civetta

Baykuşgiller (Strigidae) ailesi, 25-31 cins (3 cinsinin soyu tükenmiştir) ve 124-137 yaşayan tür (25 türünün soyu tükenmiştir) kapsar. Bilinen ilk tipik baykuşlar, günümüzden yaklaşık 38 milyon yıl önce Üst Eyosen yada Alt Oligosen dönemlerinde, öncelikle Avrupa’da yaşamışlardır. Baykuşgillerin boyu 13-71 cm arasında değişir, gözleri çok iridir; yüzleri yuvarlak, ayakları tüylüdür; bazı türlerin tepelerinde «kulak» adı verilen tepelikler vardır. Tüyleri genellikle koyu renklidir ve karın kesiminde belirgin desenler bulunur.
Baykuş resimleri, owl, night owl, hibou, Eule, lechuza, civetta, Barking Owl

Birçok baykuş gececidir; ne var ki aralarında cüce baykuşun (Glaucidium passerinum) da bulunduğu bazı türler, alacakaranlıkta etkinlik gösterir ve şafak vakti avlanırlar. Buna karşılık, yer baykuşu (Speotyto cunicularia) gibi az sayıda baykuş türü gündüzleri de etkindir. En küçük baykuşlar, boyları yalnızca 13 cm, kanat açıklıkları 32 cm ve ağırlıkları yalnızca 50 g olan cüce baykuşlarıdır. En iri baykuş, boyu 71 cm, kanat açıklığı 2 m’den çok ve ağırlığı 4 kg olan puhudur (Bubo bubo).
Baykuş resimleri, owl, night owl, hibou, Eule, lechuza, civetta, Barn Owl

Bütün baykuşlar parlak gün ışığında iyi görürler; buna karşılık, yalnızca bazı baykuş türleri, zayıf ışıkta da iyi görürler. Baykuşların öbür kuşlara göre daha fırlak olan gözleri neredeyse hareketsizdir ve baykuş başka yere bakmak isterse, kafasını çevirmek zorundadır; buna karşılık birçok tür, kafalarını yatay olarak 270°, yani bir çemberin 3/4′ü kadar çevirebilir ve başlarını yukarıya ve aşağı 180° döndürebilir.
Baykuşların kulak delikleri gözlerinin arkasında ve yanlardadır. Kulaklar, yüze düz görünümü veren, seyrek ve ses geçiren tüylerle kaplanmıştır. Birçok baykuşta yaklaşık bir göz büyüklüğünde kulak delikleri bulunurken, birkaç türde kafanın bütün yan kesimini kaplayan çok büyük kulak deliklerine rastlanır. Baykuşların dokuz cinsine giren bireylerin kulak delikleri bakışımsızdır. 4 türünün kafatası kemikleri de bakışımsızdır.
Geceyırtıcıları diye nitelenen baykuşlar, yalnızca canlı avlarla beslenmeleri dışında gündüzyırtıcılarıyla (sözgelimi kartallar) hiçbir ortak özellik taşımazlar. Dişilerin renkleri erkeklerinkiyle aynıdır; ama dişiler erkeklerden biraz daha iri olur. Baykuşların çoğu mağaralarda, ağaç kovuklarında, harap taş evlerde yuva yaparlar; bazı baykuş türleriyse, başka kuşların yeraltında yaptıkları yuvalara yerleşirler. Dişiler genellikle 2-8 beyaz yumurta yapar.
Baykuşların Türkiye’de yaşayan başlıca türleri kulaklı orman baykuşu (Asio otus), bataklık baykuşu (A. flammeus), alaca baykuş (Strix aluco), puhu (Bubo bubo) ve cüce baykuştur (Otus scops).
Baykuş resimleri, owl, night owl, hibou, Eule, lechuza, civetta, Barn owl hunting for mice

Baykuş, tüm kuşlar içinde en sessiz uçuşu gerçekleştirir. Bu, Allah’ın baykuşa avına sessizce yaklaşabilmesi için verdiği bir üstünlüktür. Baykuş, süzülerek alçaldığında ayakları bir uçağın tekerlekleri gibi aşağıya doğru uzanır ve sessizce avını yakalayıp etkisiz hale getirir. Baykuşun sessizce uçabilmesinin sırrı kanatlarındaki özel tasarımdır.
Baykuşların Sessiz Uçuşu Teknolojiye Model!
Baykuş resimleri, owl, night owl, hibou, Eule, lechuza, civetta, Barred Owl in Flight

Trenin belli bir hıza ulaşana kadar çıkardığı sesin nedeni, tekerleklerin raylar üzerindeki hareketidir. Ancak hızı 200 km/s olduğunda sesin asıl kaynağı, trenin hava içindeki hareketiyle ortaya çıkan aerodinamik gürültüdür.
Aerodinamik gürültünün oluşmasındaki bir numaralı etken ise tepedeki tellerden elektrik almak için kullanılan pantograflar veya akım toplayıcılardır. Normalde kullanılan dikdörtgen şekilli pantograflarla gürültünün azalmayacağını fark eden mühendisler, araştırmalarını hızlı ama sessiz hareket eden canlılar üzerinde yoğunlaştırmışlardır.
Japon araştırmacılar canlılar üzerindeki çalışmaları sonucunda fark etmişlerdir ki tüm kuşlar içinde en sessiz uçuşu baykuş gerçekleştirir.
Baykuş resimleri, owl, night owl, hibou, Eule, lechuza, civetta, Twit Two

Baykuş, avını yakalayabilmek için, avının yerini saptar saptamaz, en sessiz şekilde onun üzerine atılmalıdır. Ama kuşların çoğu uçarken bir ses çıkarırlar. Örneğin havada uçan bir kuğunun kanat hışırtısı çok uzaklardan duyulabilir. Birçok büyük kuşun kanatları da uçarken ses çıkarır. Gürültülü kanatlarsa, bir gece avcısı için avının olası bir saldırıyı fark etmesine yol açacağı için açık bir dezavantajdır.
Baykuş resimleri, owl, night owl, hibou, Eule, lechuza, civetta, Snowy owl, kar baykuşu

Öyle ki bir baykuş avının üzerine atıldığında, avlanan canlı hiçbir ses algılayamaz. Bir hayalet uçak gibi fark edilmeden uçabilen baykuşun sırrı kanatlarındaki tüylerdedir. Tüylerin kenarında bir testeredeki gibi dizilmiş düzenli dişler bulunur. Baykuş kanat çırptıkça hava bunların arasından süzülerek gürültü engellenmiş olur.
Baykuşun ses sorununu uygun şekilde çözdüğünü fark eden Japon mühendisler baykuşu örnek alan yeni parçalar tasarladılar. Üretilen bu yeni parçanın gövde kısmına baykuş tüyünü taklit eden dişler yerleştirildi. Yapılan denemeler başarılı oldu: Rahatsız edici ses tamamen ortadan kaldırılmıştı.
Baykuşların düşük sesle uçmasının ardındaki sebeplerden bir tanesi, kanatlarındaki kıvrımlardır. Baykuşların kanatlarında diğer kuşlarda bulunmayan pürüzlü tüyler vardır. Bunlar gözle bile görülebilirler. “Aerodinamik ses” ise hava akımında oluşan girdaplardan kaynaklanır. Girdaplar büyüdükçe ses de artar. Baykuşun kanadında çok sayıda pürüzlü çıkıntı olduğundan, büyük girdaplar yerine küçük girdaplar oluşur ve baykuş son derece sessiz bir uçuş gerçekleştirir.
Japon mühendis ve tasarımcılar, bir baykuşu rüzgar tünelinde teste tabi tuttuklarında, bu kuşun kanat yapısındaki mükemmelliği bir kez daha görmüşlerdir. Sonunda trenin üzerindeki gürültüyü, baykuşun sahip olduğu düzensiz tüy prensibine benzeyen kanat şeklinde pantograflar kullanarak etkin biçimde azaltmayı başarmışlardır. Bu sayede Japonların doğadan esinlenerek taklit ettikleri pantograf benzeri sistem, “işini en sessiz olarak yapan” ünvanını almaya hak kazanmıştır.
Baykuşların Soğuktan Koruyan ve Düşmanlarını Caydıran Tüyleri
Baykuş resimleri, owl, night owl, hibou, Eule, lechuza, civetta, Buho Assiolo Hibou Uil

Gece avının bir diğer zorluğu hava sıcaklığının düşmesidir. Allah baykuşlara bu zorluğa karşı da bir farklı bir özellik vermiştir. Vücut yapılarını incelediğimizde diğer yırtıcı kuşlar içinde en kalın tüylere sahip olanların baykuşlar olduğunu görürüz. Örneğin resimde görülen ve karlı bölgelerde yaşayan bu baykuş türünün özellikle bacaklarının ve ayaklarının üzerinde son derece kalın tüyler vardır. Allah’ın onları donattığı bu özel tasarım sayesinde baykuşlar soğuktan etkili bir şekilde korunmuş olur.
John Hendrickson, Raptors, Birds of Prey, s. 11
Sahte Gözler
Tüyleri baykuşu yalnızca soğuktan korumakla kalmaz, tüylerinin üzerindeki desenler bazı türlerin düşmanlarından kamufle olmasını sağlar. Örneğin, göz benzeri benekleri olan baykuşun (Glaucidium perlatum) başının arkasında belirgin gözleri bulunan taklit bir yüz bulunur. Allah’ın baykuşta özel olarak yarattığı bu taklit yüz, arkadan gelen düşmanları caydırıp uzaklaştırmak içindir.
Prof. Peter JB Slater,The Encyclopedia of Animal Behaviour, s.62
Beyaz Baykuş, White owl, kar baykuşu resmi

Yavru Baykuşun Düşmanlarını Caydırıcılığı
Yavru bir baykuş korkutulduğunda, dışa açılan kanatlarını ve kafasındaki tüylerini çok iri gözükene kadar kabartarak korkutucu bir görünüm alır. Bir yandan da davetsiz misafirlere büyük gözlerini ardına kadar açarak bakar. Bu sayede yavru baykuşun yüzü çok daha büyük bir hayvanın yüzü gibi görünür.
Jill Bailey, Mimicry and Camouflage, s.44
Baykuşun Hassas Radarları: Kulaklar
Baykuş resimleri, owl, night owl, hibou, Eule, lechuza, civetta, rambouillet harfang hilare

Baykuşların işitme sistemi pek çok canlıya göre oldukça üstündür. Kulakları gözlerinin arkasında, kafanın yanlarında bulunur. Bir baykuşun duyum eşiği insanınkinden farklı değildir. Ama baykuşlar belli frekanslardaki seslere daha duyarlı olduklarından yaprakların veya çalıların altındaki avlarının çıkardıkları en ufak sesleri bile duyarlar.
Peçeli baykuş veya Tengmalm (Boreal) baykuşu gibi bazı türlerin, kulaklarından biri diğerinden daha yukarıdadır. Bu türlerin, sesleri kulak deliklerine yönlendiren bir nevi radar çanağı görevi gören yüz yuvarlakları vardır. Bu yuvarlağın şekli özel yüz kasları kullanılarak isteğe göre değiştirilebilir. Ayrıca baykuşun gagası ses dalgalarının üzerine toplandığı alanın artması için aşağı doğrudur.
Bir baykuş, bu son derece hassas kulakları; yaprak, yeşillik hatta kar altındaki avının hareketlerini dinleyip yerini tespit etmede kullanır.
beyaz kar baykuşu, snow white owl photo

Baykuş avının yerini saptamak için, 2 tip işitsel sinyal kullanıyor: biri geçici bir bilgi sağlıyor, diğeri sesin şiddetindeki değişimi algılamasına yarıyor. Sağ yanında hareket eden bir farenin ayak sesi ilk etapta sağ kulak tarafından algılanıyor, sonra sol kulak tarafından. Sağ ve sol kulağın algılama süresi arasındaki zaman farkı saniyeden çok daha küçük bir birimle ancak ifade edilebilir. Bu iki sinyal baykuşun beynindeki özel nöronlara aktarılıyor. Aynı anda, kulakları sağ ve sol arasındaki bu mikro zamanı tespit ediyor ve aynı nöronlara yollanıyor. ABD’li 2 araştırmacıya göre beyinde 2 boyutlu ses haritası oluşmasını sağlayan en önemli etken bu 2 tip sinyalin birleşimidir. Tüm bu özellikleri ile yaratılış harikası olan baykuş, üzerinde düşünülmesi gereken bir varlıktır.
Baykuş avının yerini duyduğu sesin sol ve sağ kulak tarafından algılanma zamanları arasındaki farktan tespit eder. Örneğin eğer ses baykuşun sol tarafından geliyorsa, o zaman sol kulak bunu sağ kulaktan önce duyacaktır. Kafasını çeviren baykuş, sesi her iki kulağıyla aynı anda duyduğunda avının tam karşısında olduğunu anlar. Baykuşlar sol/sağ zaman farkını 0.00003 saniye farkla teşhis edebilirler.
Baykuş resimleri, owl, night owl, hibou, Eule, lechuza, civetta, mulhouse harfang

Bir baykuş asimetrik ve aynı olmayan kulak deliklerini kullanarak sesin aşağıdan mı yoksa yukarıdan mı geldiğini de anlayabilir. Sola, sağa, yukarı, aşağı işaretlerin çevirisi anında baykuşun beyninde birleştirilir ve ses kaynağının bulunduğu yerin zihinsel görüntüsü oluşur. Baykuşun beyni ile ilgili yapılan çalışmalarda, işitmeyle ilgili olan bölümünün diğer kuşlarınkinden çok daha karmaşık olduğu ortaya çıkmıştır. Bir peçeli baykuşun beyninin bu bölgesinde en az 95.000 nöron (sinir hücresi) olduğu saptanmıştır. Bu, karganın aynı iş için kullandığı sinir sayısının tam üç katıdır.
David Attenborough, The Life of Birds, s.100
Baykuş avının yerini saptamak için, 2 tip işitsel sinyal kullanıyor: biri geçici bir bilgi sağlıyor, diğeri sesin şiddetindeki değişimi algılamasına yarıyor. Sağ yanında hareket eden bir farenin ayak sesi ilk etapta sağ kulak tarafından algılanıyor, sonra sol kulak tarafından. Sağ ve sol kulağın algılama süresi arasındaki zaman farkı saniyeden çok daha küçük bir birimle ancak ifade edilebilir. Bu iki sinyal baykuşun beynindeki özel nöronlara aktarılıyor. Aynı anda, kulakları sağ ve sol arasındaki bu mikro zamanı tespit ediyor ve aynı nöronlara yollanıyor. ABD’li 2 araştırmacıya göre beyinde 2 boyutlu ses haritası oluşmasını sağlayan en önemli etken bu 2 tip sinyalin birleşimidir. Tüm bu özellikleri ile yaratılış harikası olan baykuş, üzerinde düşünülmesi gereken bir varlıktır.
Baykuşun Gözlerindeki Tasarım ve Görme Fizyolojileri
Baykuş resimleri, owl, night owl, hibou, Eule, lechuza, civetta, Eagle owl

Kuşlarda en gelişmiş duyular görme ve işitmedir. Avcı kuşlarda daha ziyade görme duyusu güçlüdür. Gece avlananlarda ise işitme duyusu daha hassastır. Kuşların çoğunda gözler çoğunlukla kafanın iki yanındadır. Bu tasarım sayesinde geniş bir görüş açısı kazanır.
Gece avlanan yırtıcı kuşların gözlerinin kafalarının ön kısmında olması ise yine kusursuz bir tasarımdır; çünkü bu kuşlar geniş görüş açısından çok, “binoküler” olarak adlandırılan, dar ama daha net görüntü açısına ihtiyaç duymaktadır. (İnsanlar da aynı görüntü açısına sahiptir.)
Baykuş
Baykuş resimleri, owl, night owl, hibou, Eule, lechuza, civetta, owl eyes


Bilimsel sınıflandırma
Alem: Animalia (Hayvanlar)
Şube: Chordata (Kordalılar)

Sınıf: Aves (Kuşlar)

Takım: Strigiformes (Gece yırtıcı kuşları)
Wagler, 1830

Familyalar
Strigidae – (Baykuşgiller)
Tytonidae – (Peçeli baykuşgiller)

Baykuş (Gece yırtıcı kuşları), kuşlar (Aves) sınıfının, karinalılar (Carinatae) bölümünün, gökkuzgunumsular (Coraciiformes) takımına giren gece yırtıcı kuşları (Strigiformes) alt takımında yer alan türlere verilen genel ad.[1]
Baykuşların Diğer Özellikleri
Baykuş resimleri, owl, night owl, hibou, Eule, lechuza, civetta, Great Grey Owl

Başları büyük ve tüylüdür. Kuyrukları kısa olmakla beraber, kanatları enli ve uzundur. Bir kısmının kanat açıklığı, bir adam boyuna ulaşır. Serçe kadar küçük olanları da vardır. Gagaları kıvrık, pençeleri keskin kanca tırnaklı ve döner parmaklıdır. Kuvvetli pençeleri adeta avına kenetlenir.
Baykuşlar tam bir sessizlik içinde avlanır. Bütün vücudu yumuşak ve ince tüylerle kaplıdır. Tüyler, uçuş sırasında tabii bir susturucudur. Uçuş esnasında kanatlarının “pırpır” sesi duyulmaz. İri gözleri, başlarının yanında değil önündedir. Aşırı büyüklükteki gözleri, göz oyuğunda hareket edemez. Araba farı gibi yuvalarında sabittir. Ama baykuş boynunu 270 derecelik alan içinde rahatça çevirerek çevresini kontrol edebilir. Dişi baykuş erkeklerinden daha iri olup, 2-10 yumurta yumurtlarlar. Kuluçka süresi 30-40 gündür. Yumurtadan çıkan yavruların göz ve kulakları kapalıdır. Yavruların yuvada kalma süresi farklıdır.
Baykuşların Görme Yetenekleri
Baykuş resimleri, owl, night owl, hibou, Eule, lechuza, civetta, Great Grey Owl

al purple” yani “mor ışık görüntüsüne” sebep olan kimyasal bir madde bulunur. Rod hücreleri, en küçük bir ışığı bile kimyasal bir sinyale çevirirler. Böylece insanın sadece bir ışık parıltısını fark ettiği yerde baykuş buradaki cismi bütün teferruatı ile görür. Bütün kuşlarda üst göz kapağı alttakine geldiği halde baykuşlarda olay tersinedir.
Baykuşların İşitme Yetenekleri
Baykuş resimleri, owl, night owl, hibou, Eule, lechuza, civetta, Horned Owl

Baykuşların görme ve işitme kabiliyetleri son derece hassastır. Çok az ışıkta avlarını yakalayabildikleri gibi, zifiri karanlıkta da işitme duyularıyla yerini tespit ederek yakalarlar. Kulakları, en küçük hışırtıyı işitebilecek duyarlıktadır. Hassas kulaklarıyla, gecenin sessizliğinde uçan pervanenin kanat sesini veya bir tohumun çiğnenişini, hatta tam sessizlikte düşen iğnenin sesini bile işitebilirler.
Baykuş resimleri, owl, night owl, hibou, Eule, lechuza, civetta, howdy

Baykuşun geniş yüzü, nispeten sert ve kavisli tüylerle kaplıdır. Tüyler bir kepçe gibi sesleri toplar ve kulağa yansıtır. Bazı baykuş cinslerinin kulak delikleri öyle büyüktür ki, başın yan tarafını tamamen kaplar. Ayrıca baykuşların başı geniştir ve kulakları diğer kuşlara göre birbirinden daha uzaktır. Böylece ses dalgası bir kulağa çarptıktan sonra diğerine gelir. Baykuş bu son derece küçük zaman aralığı içinde sesin geldiği yönü tayin eder. Baykuşların ilginç özelliklerinden biri de kulaklarının perdeli oluşudur. İstedikleri zaman açar, istediklerinde kaparlar. Dinlenme halinde ve yavaş uçuşlarında kulak perdesini açar, hızlı uçuşlarında ise kaparlar.
Naturel Life Channel Doğa, Çevre, Ekoloji, Gıda , canlı yaşamı